اللهم عجل لولیک الفرج

سوز ناله های شب هنگام دل تیره ی شب را روشن می کند و چراغ نقره فام ستاره ها روشنایی خویش را خار می بینند .
ماه خیره به چشمان اشک آلودش تنهایی خویش را از خاطر می برد ...
ابرها غمگین تر نزدیک می آیند تا صدای آرام و متین و دل انگیز او را بشنوند ...
او چه می گوید که بار غم ابرهای آسمان سنگین تر می شود و توان حفظ بغض گلو کمتر ...تا جایی که تاب نمی آورند و گریان می شوند .
غریب است و تنها ...تنهای تنها ...
و تنها ذکر غریب خداموند مونس اوست . و بس

در این میان و در این هیاهو دل ها از بی کسی غمگین است .
تو را فراموش کرده اند .
باید سپاسگزار بود از غم و اندوهی که در غروب جمعه ها نهفته است ...
ای کاش به حرمت دل های شکسته ی غروب جمعه ها . برایمان دعا کنید . ای امام مهربانی ها

به بی کران لطف و عطوفت مهدی (عج) که شاهراه عشق و عرفان جز امتداد نگاه او نیست . ما را هزار امید است
و هر هزار اوست .....