چندسالی است تولدم مصادف می شودبا محرم الحرام ...
به همین دلیل همه فقط به یک تبریک ساده اکتفا می کنند .یا حتی فراموش می کنند.
کسی یادش باشد یا نباشد چندان تفاوتی نمی کند.مهم منم !این من جامانده!
به نظر خودم اسما 22 سال از زندگی ام گذشته اما احساس می کنم درباطن فقط اندکی
زندگی کردم ...فقط اندکی !آن زمانی که متعلق به من است شاید فقط پنج سال باشد ...
نه بیشتر...زمان احیاشده ...بقیه اش مرده است ....
برای همین از زمانی که به من گفتن بزرگ شدی هیچ گاه ازشنیدن تبریک روزتولدم خیلی
خوشحال نشدم ....قندی دردلم آب نشد ....

دراین 22 سال عبورکرده اززندگی ام برای تو چه کار کردم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟
هرگاه به درخانه ات آمدم حاجتی داشتم !!!
چه دوست داشتن ساده ای .....
راست گفتی این انسان چه غافل است !چه ستمکاراست !مگه ستم فقط کشتن آدم های
دیگه است یا حق ناحق کردن است ؟؟؟نه...ستم به خویشتن بدترین ستم هاست ...
راست گفتی انسان چه فراموش کاراست ....
اما خدایا :
تاکنون تو بهترین کادوی تولد را به من دادی !امسال کادوی تولد به من چه چیزهایی خواهی داد؟؟؟
وقتی قرار بود به این دنیا بیام...اولین کادو ولایت بود !تو عشق علی بن ابیطالب(ع) را دردلم نهادی!
دومین هدیه مرا ازنسل او قرار دادی !سوم هدیه نامم بود ...به دل پدرم انداختی نام مرا فاطمه
قرار دهد ...من شدم فاطمه سادات ...
چهارمین کادو وهدیه سلامتی بود .تو به من سلامتی دادی !سلامت پابه این دنیا نهادم ...
خدایا :
چه کسی جزتو چنین هدایای زیبایی رابه افتخاربه دنیا آمدن کودکی به او می دهد؟
درهر سال ازتولدم به من هدایای بزرگی می دهی ...
خدایا :دعا می کنم سپاس گزارحقیقی تو باشم ....خدایا دوستت دارم

عشق هدیه امسال تولدم شد !عشق ...خواستن ...محبت...مودت...
محبت کسانی که تورا دوست می دارند ...
ونهایت زیارت امام رئوف تو هدیه من ....
کسی صدا می زند ...عقده دل باز می شود ....کسی صدا می زند...
خدایا :
می دونی دلم می خواد آخرین هدیه عمرم چی باشه ؟؟؟؟
یه باربرم کربلا ...پای ضریح سقا ...سربزارم ...بمیرم...

تولدم مبارک (1389/10/14)